Monday, October 10, 2016

Η γυναίκα δεν βγήκε από το πλευρό του Αδάμ

Την κυρία Μπέτυ Μπαζιάνα, σύντροφο του Αλέξη Τσίπρα, την γνωρίζω εξ όψεως, αφού ήμασταν συμφοιτητές στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στην Πάτρα την δεκαετία του ’90. Η γνωριμία μας ήταν απολύτως τυπική, ένα «γεια» είχαμε ανταλλάξει μερικές φορές, με εξαίρεση μία χρονιά όπου βρεθήκαμε στο πενταμελές ΔΣ του έτους μας, στο οποίο συμμετείχαν δύο εκπρόσωποι της ΔΑΠ, δύο εκπρόσωποι της αριστερής φοιτητικής παράταξης (η κυρία Μπαζιάνα ήταν η μία από τις δύο), και εγώ, ο από τότε απροσάρμοστος, που είχα κατέβει υποψήφιος μοναχός μου. Στο ΔΣ, που συνήλθε ελάχιστες φορές, είπαμε λίγες κουβέντες παραπάνω από το σκέτο «γεια». Και από την τελευταία φορά που την είδα έχουν περάσει είκοσι χρόνια.
Με δεδομένο λοιπόν: α) ότι δεν γνωριζόμαστε με την κυρία Μπαζιάνα, β) ότι έχω επανειλημμένα εκφράσει εδώ στο blog την γνώμη μου για την καταστροφή που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά στον τόπο και ακόμα περισσότερο στην Παιδεία, γ) ότι ο Αλέξης Τσίπρας κατά την γνώμη μου είναι τραγικό πρόσωπο για την χώρα, θέλω να γράψω δυο κουβέντες σήμερα για την επίθεση που δέχεται η κυρία Μπαζιάνα από αρθρογράφους και σχολιαστές σε διάφορα sites, μια επίθεση που για μένα είναι απαράδεκτη.
Αναφέρομαι στην επίθεση που δέχεται η κυρία Μπαζιάνα για την πρόσληψή της ως εποχιακής διδάσκουσας πέρυσι στο πανεπιστήμιο στην Κοζάνη και φέτος στην Λαμία. Η κυρία Μπαζιάνα κάνει αιτήσεις για να προσληφθεί ως εποχιακή διδάσκουσα σε διάφορα πανεπιστήμια της χώρας εδώ και χρόνια – το γνωρίζω διότι πριν χρόνια, όταν εργαζόμουν ως καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης είχε υποβάλλει αίτηση για να διδάξει μαθήματα και εργαστήρια για τα οποία υπήρχαν ανάγκες για έκτακτο προσωπικό. Υπήρχαν υποψήφιοι με καλύτερο βιογραφικό και δεν επελέγη.
Αυτό μας οδηγεί στην πρώτη ερώτηση, που κάνει αρκετός κόσμος: είναι εντυπωσιακό το βιογραφικό της κυρίας Μπαζιάνα; Η απάντηση είναι όχι. Μπορεί το βιογραφικό της να εντυπωσιάζει τον Νίκο Φίλη, που μιλάει με δέος γι’ αυτό, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο υπουργός Παιδείας της χώρας είναι απόφοιτος λυκείου, οπότε είναι λογικό οποιοδήποτε ακαδημαϊκό βιογραφικό να τον αφήνει με ανοιχτό το στόμα.
Προσέξτε όμως κάτι: η ερώτηση για το αν είναι εντυπωσιακό το βιογραφικό της είναι η λάθος ερώτηση. Η σωστή ερώτηση είναι μονάχα αν το βιογραφικό της έτυχε να είναι καλύτερο την δεδομένη χρονική στιγμή των αιτήσεων σε σχέση με τους συνυποψήφιούς της στο πανεπιστήμιο όπου προσελήφθη. Αυτό, βεβαίως, δεν το ξέρω εγώ, αλλά δεν το ξέρει και κανένας από τους σχολιαστές που της επιτίθενται, αφού δεν ξέρουμε ποιοι κατέβηκαν υποψήφιοι για την ίδια θέση. Οπότε, χωρίς στοιχεία, για ποιο σκάνδαλο πρόσληψής της πέρυσι και φέτος για λίγους μήνες, σε επαρχιακά πανεπιστήμια με αστεία αμοιβή (200-300 Ευρώ το μήνα), μιλάμε; Αν κάνει αιτήσεις σε διάφορα πανεπιστήμια ανά την χώρα, τι αποκλείει να είναι σε κάποιο πανεπιστήμιο καλύτερη από κάποιους άλλους υποψήφιους;
Ανάμεσα σε κείμενα/σχόλια που ήταν επιθετικά ή και υβριστικά εις βάρος της, διάβασα και αυτήν εδώ την επιστολή, που πολλοί αναδημοσίευσαν αφού διακρίνεται από διαφορετικό ύφος και ήθος: http://bit.ly/2d0vfdD
Όμως παρά το διαφορετικό επίπεδό της, η επιστολή είναι λανθασμένη, επειδή προφανώς ο συντάκτης της έχει μπερδέψει δύο διαφορετικά πράγματα. Αναφέρεται σε φωτογραφικό «νόμο Μπαζιάνα». Αυτός ο νόμος αφορά την δυνατότητα που έδωσε ο Φίλης να μεταταχθεί η κυρία Μπαζιάνα στο Μετσόβιο, όπως και άλλοι εκπαιδευτικοί σχολείων με διδακτορικά που μπορούν να πάρουν μετάταξη σε πανεπιστήμια ως ειδικό εκπαιδευτικό/εργαστηριακό προσωπικό. Όμως:
1. αντίστοιχες διατάξεις υπήρχαν και σε νομοσχέδια παλιότερων κυβερνήσεων, ώστε να μπορούν τα πανεπιστήμια να αξιοποιούν ανθρώπους με υψηλά προσόντα,
2. και κυριότερο, αυτός ο νόμος δεν έχει καμία σχέση με την πρόσληψή της στην Κοζάνη και στην Λαμία, πέρυσι και φέτος, που είναι ξεχωριστές διαδικασίες, ανταγωνιστικές, σε άλλα πανεπιστήμια, και δεν έχουν σχέση με την μετάταξη στο Μετσόβιο.
Οπότε αυτό που γράφει η επιστολή: «προς χάριν ενός υψηλού συμβολισμού να αποστείς των προσωπικών σου φιλοδοξιών», είναι στα δικά μου τα μάτια εξωφρενικό.
Ο σύζυγός της είναι στην πολιτική, και ακόμα κι αν – με το καλό – φύγει από την θέση του πρωθυπουργού, όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει στην πολιτική. Αυτό τι σημαίνει; Πως η ίδια πρέπει να διαγράψει τις σπουδές που έχει κάνει για πάνω από δέκα χρόνια, και τα οποιαδήποτε όνειρα έχει για ακαδημαϊκή διδασκαλία; Από πότε πρέπει μια γυναίκα στην εποχή μας να εξατμίζεται για χάρη του άντρα της;
Δεν μπορούμε να ταυτίζουμε ένα ζευγάρι και να κάνουμε επίθεση στην γυναίκα ενός πρωθυπουργού για να πλήξουμε τον ίδιο, όσο κακός για την μοίρα του τόπου κι αν είναι αυτός.

No comments:

Post a Comment