Monday, July 15, 2013

Απέναντι στους φοιτητές;

Η κυρία Βάσω Κιντή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών έγραψε ένα σημαντικό άρθρο, χθες στην Καθημερινή, με τίτλο "Χρέος απέναντι στους φοιτητές και τη χώρα" (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_14/07/2013_526756)
Παρ' όλο που συμφωνώ με τα περισσότερα απ' όσα γράφει, νιώθω την ανάγκη να τονίσω κάτι που καθόλου δεν επισημαίνεται στο άρθρο. Γράφει, η κυρία Κιντή, μεταξύ άλλων:

"Η πανεπιστημιακή κοινότητα συνήθισε επί μεγάλο διάστημα να ανέχεται και να συμβιώνει με την ανομία, την ασυδοσία και την αλητεία. Μοιρολατρικά αποδεχόταν να διαλύονται όργανα, να παρακωλύονται συστηματικά οι διαδικασίες, να προπηλακίζονται καθηγητές, να ασκείται βία από οικτρές μειοψηφίες που καταρράκωναν ατιμωρητί, με θράσος και προπέτεια κάθε έννοια ακαδημαϊκής λειτουργίας. Ηταν, και είναι εν πολλοίς, η καθημερινότητα που βιώνουμε. Η καθημερινότητα του «σιγά, δεν έγινε και τίποτε» που έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης. Αυτό το «τίποτε» όμως, που επέτρεπε στα «παιδιά» να κάνουν ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής επιβάλλοντας μια κουλτούρα τρομοκρατίας, επέτρεπε συγχρόνως στο βαθύ πανεπιστήμιο να κάνει τη δουλειά του ακώλυτα στα παρασκήνια χρησιμοποιώντας αυτές τις ομάδες είτε σε ευθεία συναλλαγή είτε εμμέσως, αφού δημιουργούσαν το ασφαλές προπέτασμα για να κρύβονται πίσω του η αβελτηρία, η κακοδιαχείριση και το αδιαφανές μοίρασμα της εξουσίας".

Είναι φανερό, από το κείμενο, ότι ως θύμα βίας η ίδια η κυρία Κιντή (δικαίως) αισθάνεται οργή. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αρκετοί από τους φοιτητές που μετείχαν σε αυτές τις απολύτως απαράδεκτες, εξοργιστικές, (κωμικο)τραγικές ενέργειες εδώ και χρόνια είναι άνθρωποι γνησίως θυμωμένοι με την πραγματικότητα που ζουν. Οι αρχισυνδικαλιστές φοιτητές περιγράφονται ορθότατα από την κυρία Κιντή. Όμως πολλοί άλλοι φοιτητές, και η οργή τους που συχνά είχε/έχει λόγο να υπάρχει, γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους "αρχηγούς" των παρατάξεων και τα κόμματα.
Και κυρίως, αυτό το "βαθύ πανεπιστήμιο" που σωστά περιγράφει η κυρία Κιντή, έκανε τη δουλειά του στα παρασκήνια και αποτελείτο/αποτελείται κυρίως από καθηγητές πανεπιστημίου. Τους οποίους πολλοί άλλοι καθηγητές πανεπιστημίου, παρέα βεβαίως με τους συνδικαλιστές φοιτητές, εξέλεγαν σε θέσεις εξουσίας.
Οπότε, αν θέλουμε να είμαστε πεντακάθαροι ώστε να καυτηριάζουμε και να διαδηλώνουμε την θέση μας απέναντι σε κάθε μορφή βίας, πρέπει πρώτα να καθαρίσουμε καλά τον δικό μας χώρο. Με έρευνες που θα αποδεικνύουν κάθε "κακοδιαχείριση και αδιαφανές μοίρασμα της εξουσίας", και θα οδηγούν σε δικαστήρια και πειθαρχικά συμβούλια που θα καταδικάζουν, αν αυτό κρίνουν δίκαιο. Τότε μόνο θα έχουμε το ηθικό έρμα να καταδικάζουμε κι εμείς τις συμπεριφορές που μας πηγαίνουν τόσο πίσω.
Αν αισθανόμαστε το χρέος απέναντι στους φοιτητές, δεν μπορούμε να το εξοφλούμε όντας μονάχα απέναντι σε κάποιους φοιτητές. Το πρώτο βήμα αναμέτρησης πρέπει να είναι ο καθρέφτης μας.

No comments:

Post a Comment